Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Η "βία" της εξουσίας ξαναχτυπά;

Το κείμενο που ακολουθεί αφορά την υπόθεση με την απεργία πείνας (άνω των 20 ημερών) του Νίκου Ρωμανού, με αίτημα τη χορήγηση των εκπαιδευτικών αδειών που δικαιούται βάσει του νόμου και που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Μαζί με αυτόν -και με το ενδεχόμενο μιας αλυσιδωτής αντίδρασης, βρίσκονται πολλά πράγματα σε πολύ κρίσιμη κατάσταση επίσης. Το θέμα είναι στην επικαιρότητα, ωστόσο μερικά γεγονότα τα ξαναγράφω συνοπτικά:
  • Ο Νίκος Ρωμανός είναι ο στενός φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο οποίος πέθανε στα χέρια του πριν 6 χρόνια παρά 4 μέρες.
  • Συνελήφθη το Φεβρουάριο του 2013 σε απόπειρα ένοπλης ληστείας, σε μια κατάσταση που και τότε με είχε κάνει να γράψω και εκεί παραπέμπει ο τίτλος, κυρίως αηδιασμένος και σοκαρισμένος από "μέρος" της "κοινής" γνώμης, παρά από τα γεγονότα αυτά καθ' αυτά.
  • Έκανε χρήση του δικαιώματος του και έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασε στο πανεπιστήμιο. 
  • Γι' αυτό μάλιστα "βραβεύτηκε" (τα εισαγωγικά γιατί δεν παρέστη) από τον τότε υπουργό παιδείας (Αρβανιτόπουλο) και τον πρόεδρο της δημοκρατίας (Παπούλια). Επ' αυτού, ειρήσθω εν παρόδω, τοποθετήθηκε πριν λίγες μέρες ο νυν υπουργός παιδείας (στον οποίο σε κάποια φάση έφτασε το μπαλάκι και δήλωσε αναρμόδιος, Λοβέρδος*) ότι εφόσον χορηγήθηκε η άδεια συμμετοχής στις εξετάσεις, πρέπει να χορηγηθεί και η εκπαιδευτική άδεια.
  • Οι εκπαιδευτικές άδειες δεν του χορηγούνται και κάνει απεργία πείνας, πλέον βρισκόμενος σε κρίσιμη κατάσταση, αρνήθηκε την υποχρεωτική σίτιση, ως είχε δικαίωμα και συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις (η οποία χαρακτηριζόμενη διεθνώς ως "βασανιστήριο" σε αντίστοιχες καταστάσεις)
  • Υπάρχουν πολλές δηλώσεις και εκδηλώσεις συμπαράστασης στον αγώνα του και όλα κρέμονται από μία κλωστή.
Πέραν του παραπάνω "ενημερωτικού" χαρακτήρα, πρέπει να ομολογήσω ότι δεν προσφέρω, δεν προσέφερα και δε θα προσφέρω τίποτα ουσιαστικό στον αγώνα αυτού του παιδιού, ο οποίος ενδεχομένως να με έχει στείλει κι εμένα προκαταβολικά στα τσακίδια με την επιστολή του, την ημέρα που ξεκίνησε την απεργία πείνας. Όποιος θέλει να έχει άποψη στο θέμα, πιστεύω πως οφείλει να τη διαβάσει, ωστόσο στέκομαι ειδικά σε ένα σημείο:

"Οι νόμοι, εκτός από εργαλεία ελέγχου και καταστολής, αποτελούν ταυτόχρονα και μια διατήρηση ισορροπιών ή αλλιώς αυτό που επιγραμματικά ονομάζουμε κοινωνικά συμβόλαια, αντανακλούν κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς και διαμορφώνουν τμηματικά ορισμένες θέσεις διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου. Γι’ αυτό και η επιλογή που κάνω θέλω να είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη: δεν υπερασπίζομαι τη νομιμότητά τους· αντίθετα, απευθύνω έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσω ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού."

Νομικά, δεν ξέρω αν πληροί όλα τα τυπικά κριτήρια. Νομίζω πως ναι, δεν είμαι νομικός κι αν θέλει κάποιος ας με διαφωτίσει, ωστόσο από τη στιγμή που η πολιτεία ...τον βράβευσε;

Το θέμα δε νομίζω πως είναι τυπικό, για όποιον έχει νιώσει λίγο την κατάσταση. Αυτό το παιδί** καταδικάστηκε για ένοπλη ληστεία. Ούτε για τρομοκρατία, ούτε για τις απόψεις του. Τις οποίες δεν προσποιήθηκε ότι άλλαξε για να "πέσει στα μαλακά", σε αντίθεση με ...άλλους***. Ωστόσο η εξουσία, όπως και όταν τον συνέλαβε (ίσως), έτσι και τώρα εκδικητικά δεν του χορηγεί κάτι που δικαιούται. Κι αυτός δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια, αντεπιτείθεται. Τον θαυμάζω. Διαφωνώ σχεδόν κάθετα μαζί του σε πολλά πράγματα, αλλά δε μπορώ να μην παραδεχτώ ότι το 1/10 της θέλησης και του θάρρους του να είχαν όλοι οι άνθρωποι, τώρα θα ζούσαμε σε ένα καλύτερο κόσμο.

Οι απόψεις και η στάση αυτού του παιδιού κάνουν την κατάσταση ιδιαίτερη, είτε για τους αλληλέγγυους σε αυτόν (ίσως κακώς κατά τη γνώμη μου, γιατί πιστεύω ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ανεξάρτητα από τις απόψεις) είτε για το "κλασσικό" πλέον τμήμα της "κοινής γνώμης" που αντιδρά σε γενικές γραμμές ως εξής:
  • Εφόσον δε συμφωνεί με τους νόμους της κοινωνίας, γιατί τους επικαλείται; (το απάντησε ο ίδιος, να συμπληρώσω κι εγώ: ο νόμος εξαρτάται από τις απόψεις των ανθρώπων?)
  • Λήστεψε μια τράπεζα και θέλει και άδεια; Γιατί λήστεψε; Γιατί δεν καθόταν στα αυγά του; Είχε λεφτά. Καλά να πάθει. Να μην πάρει άδειες αυτός. (σε αυτούς τι να απαντήσω; Τα'χει πει όλα ο Πρίγκηπας. Εγώ να πω μόνο ότι... δεν το κοιτάει αυτό ο νόμος; Να τον αλλάξουμε και να καταδικάζουμε σε θάνατο τους εγκληματίες να τελειώνουμε...)
  • Για ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο ταράζονται πάλι οι μέρες μας. Να εφαρμοστεί ο νόμος και να συλληφθούν όσοι κάνουν επεισόδια. (αααα...εδώ να εφαρμοστεί ο νόμος δηλαδή?)
  • Γιατί ασχολούμαστε μαζί του; Στ' @@ μας!! (ανθρώπινα δικαιώματα? στ' αρχίδια μας κι αυτά...)
  • Θέλει να αποδράσει και εκμεταλεύεται το νόμο. (οκ...αυτό έχει βάση. Το κράτος τι κάνει γι' αυτό; Έχει μέσα, ας τα χρησιμοποιήσει ώστε και ο νόμος να εφαρμοστεί, και αυτό να αποφευχθεί. Οι άλλοι κρατούμενοι που παίρνουν άδειες δε θέλουν να αποδράσουν; Μόνο αυτός θέλει; ) 
...και το τελευταίο, που σηκώνει και την πιο μεγάλη απάντηση: 
  • Αν ένας από τους προφυλακισμένους χρυσαυγήτες επικαλούνταν το νόμο, θα λεγες τα ίδια;
Προσωπικά; Ναι. Ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά να κάνω κι εγώ μια ερώτηση; Γιατί συσχετίζονται πάντα αυτά μεταξύ τους (άκρα αριστερά, άκρα δεξιά?) Θεωρία των δύο άκρων; Προσπαθείς να με βγάλεις ανακόλουθο; Και γιατί δε με ρωτάς αν θα έλεγα το ίδιο για έναν άλλο τυχαίο βαρυποινήτη (σ.σ. δεν ξέρω αν η ένοπλη ληστεία είναι τόσο ..βαρύ αδίκημα) αλλά ειδικά για τους ακροδεξιούς; Να κάνω συνειρμούς για σένα;

Δε θα καθόμουν φυσικά να γράψω κείμενο. Και δε μπορώ να έχω την ίδια ευαισθησία για έναν μισάνθρωπο, ρατσιστή, υποστηρικτή δολοφόνων, του Χίτλερ, ένα κατακάθι της κοινωνίας, δεν είμαι αντικειμενικός και δεν πιστεύω στην αντικειμενικότητα έτσι κι αλλιώς. Αλλά δε θα έλεγα "χρυσαυγήτης είναι, να μην ισχύσει ο νόμος γι' αυτόν". Όταν αποφυλακίστηκε ο Κασιδιάρης, δεν ήμουν από αυτούς που "εκνευρίστηκαν". Όχι γιατί δεν τον θέλω στη φυλακή, αλλά θέλω αυτό να κριθεί σε ένα (δίκαιο) δικαστήριο. Να καταδικαστεί και να φυλακιστεί. Η προφυλάκιση του κρίθηκε "υπερβολική", καθότι δεν υπήρχε κίνδυνος να διαφύγει από τη χώρα κλπ, αποφυλακίστηκε (κάποιοι πανηγύριζαν...σα να δικαιώθηκε, με αυτό όντως εκνευρίστηκα) και τελικά ξαναφυλακίστηκε (ως όφειλε). Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

Αξίζει στο σημείο αυτό να σχολιάσουμε και κάτι. Ο Ρωμανός όταν συνελήφθη δε δήλωσε μεταμελημένος, δε δήλωσε ότι δεν ήξερε τι έκανε, δε ζήτησε να πέσει στα μαλακά, φώναξε την άποψη του (ζήτω η αναρχία). Άλλοι, όταν συνελήφθησαν δεν ήξεραν, δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν είχαν σχέση, αρνήθηκαν ιδεολογίες, αρνήθηκαν τα πάντα. Δε θα κρίνω πόσο αξιόποινη είναι η κάθε πράξη. Αλλά τη διαφορά στο ήθος δε γίνεται να μην τη διακρίνει κανείς...Εδώ αναφερόταν η δεύτερη παραπομπή (***)


Άνθρωποι αδιάφοροι για ό,τι συμβαίνει, που δεν τους νοιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, που δεν τους νοιάζει η συνολική κατάσταση της χώρας (ή δεν κάνουν κάτι γι' αυτό), τα βάζουν με έναν άνθρωπο που ρισκάρει τη ζωή του για να διασφαλίσει ένα δικαίωμα και που μάχεται, με το δικό του τρόπο, κάποιοι διαφωνούμε, για ένα καλύτερο κόσμο για όλους. Μάχεται όμως. Δε θα μπω στον κόπο να απαντήσω, αηδιάζω για άλλη μια φορά. Αντί δικής μου, μπορεί κάποιος να διαβάσει μια απάντηση εδώ
 

Πηγές - Παραπομπές

Ραδιόφωνο - Ελληνοφρένεια
Τηλεόραση - ΕΡΤ 3
Κείμενα:
Ποιανού παιδί είναι αυτός ο άντρας
Ασφυξία για μια ανάσα ελευθερίας (Απεργία πείνας Ν. Ρωμανού)
Απεργία πείνας: Το έσχατο μέσο αγώνα


Υστερόγραφα - Σημειώσεις

* Δεν περιμένω να το έχει παρατηρήσει κανείς, από παλιά συνήθιζα όταν έγραφα να μην αναφέρω ονόματα αξιωματούχων παρά μόνο τους τίτλους. Το έκανα αυτό γιατί πίστευα ότι δε μετράει το όνομα στη θέση, αλλά ότι στο σύστημα που ζούμε οι πράξεις εξαρτώνται από τη θέση των αξιωματούχων και όχι από το όνομα τους. Δεν έχω αλλάξει γνώμη. Ωστόσο η πορεία κάποιων ανθρώπων (και αναφέρομαι ειδικά στο Λοβέρδο) με κάνει να μη μπορώ να αναφερθώ σε αυτούς μόνο δηλώνοντας τη θέση τους. Ειδικά για το συγκεκριμένο έχω γράψει πολλές φορές, προχτές διάβασα για την διαπομπευμένη (από αυτόν) πόρνη που αυτοκτόνησε (Η Κατερίνα δραπέτευσε) και θυμήθηκα πως ένιωθα και τότε, όταν έγραφα γι' αυτό (Πουτάνες??). Ναι, τελικά ίσως δεν είναι "όλοι ίδιοι". Κάποιοι είναι πιο "ίδιοι" και χειρότεροι από τους άλλους.

** Όταν γράφω "παιδί", δε θέλω σε καμία περίπτωση να τονίσω το νεαρό της ηλικίας του σε συνάρτηση με τις απόψεις και τις δράσεις του. Είναι ενήλικας πια, και τότε και τώρα, ίσως και από το 2008 όταν τον "ωρίμασε" πριν την ώρα του η δολοφονία του φίλου του. Το χρησιμοποιώ ως έκφραση ανεξαρτήτως ηλικίας. Σωστές ή λανθασμένες οι απόψεις του, είναι απόψεις ενός ώριμου ανθρώπου και δε δέχομαι ούτε το "πλουσιόπαιδο", ούτε το "ένα παιδί ήταν όταν έκανε τη ληστεία". Δεν ήταν.

***  Βγήκε μεγάλη για "σημείωση" και την μετέφερα παραπάνω.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου