Γιατί δεν είναι όλα "φασισμός"

Τις τελευταίες μέρες, μετά τα "συνταρακτικά" γεγονότα και από το λίγο που έχω δει τιβί και "κοινωνικά δίκτυα", αρχίζει και μπαίνει έντονα το θέμα "γιατί, και αυτό δεν είναι φασισμός;" και "καταδικάζετε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται;" 

Ας τα πιάσουμε ένα ένα. Τι είναι ο φασισμός?

Αντιγράφω: "Ο φασισμός είναι ριζοσπαστικἠ αυταρχική εθνικιστική πολιτική ιδεολογία και μαζικό κίνημα που έχει ως στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτισμικών ή/και ιστορικών συνθηκών, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα".

Ο ορισμός είναι ακριβώς αυτό που δηλώνει και η χ.α. (και η όποια χ.α.) και δεν είναι τυχαίο: Αυτό τους εκφράζει, τέτοια ιδεολογία έχουν. Αφήνω το βήμα παραπέρα, το ναζισμό, την ιδεολογία που πλέον αποδείχτηκε ότι είχε η χ.α. παρότι τη μια έδειχνε έτσι και την άλλη έλεγε αλλιώς, αφήνω επίσης και το θέμα των παρελθοντικών εχθρών (εχθρός της Ελλάδας παραδείγματος χάρη ήταν ο Χίτλερ, αυτός κατέλαβε τη χώρα, και όχι πχ ο Στάλιν)*.




Συνεχίζουμε με την "ευρύτερη έννοια", προσδιορίζοντας ως "φασισμό" γενικά κάθε άδικη, αντιδημοκρατική και βίαιη πράξη, ιδεολογία, συναίσθημα, συνήθεια στο χώρο της πολιτικής, της κοινωνίας, της οικογένειας, και των σχέσεων. 

Εδώ έχουμε την πλήρη σύγχιση στον ορισμό, καθώς ως "φασισμός" ορίζεται σχεδόν κάθε "κακή" πράξη, από τη λογοκρισία, την επιβολή με το ζόρι κάποιων κανόνων ως τη ...δολοφονία. Η κυβέρνηση απαγορεύει την ελευθερία του λόγου; Φασιστική. Ο πατέρας απαγορεύει στην κόρη του να βγει το  να σαββατόβραδο; Φασίστας. Όπως καταλαβαίνει κανείς, είναι σχεδόν αδύνατο να βγάλει κανείς άκρη και γι' αυτό ακριβώς πρέπει να θυμηθούμε για ποιον ακριβώς λόγο υπάρχουν οι ορισμοί: Για να συνεννοούμαστε μεταξύ μας! Για να λέμε την ίδια λέξη και να εννοούμε το ίδιο πράγμα! Κατ' εμέ είναι λανθασμένο (κατ' άλλους είναι και σκόπιμο) να συσχετίζουμε τον ορισμό του φασισμού (βλ. αρχή του κειμένου) με την εφαρμογή κάθε λογής φασιστικών πρακτικών.

Εν πάσει περιπτώσει, επανερχόμενοι στο αρχικό ερώτημα: Είναι όλες οι βίαιες πράξεις φασισμός; Ή -εφόσον ο ορισμός προκαλεί σύγχιση, είναι όλες οι βίαιες πράξεις ίδιες; Για να το θέσουμε ως παράδειγμα: Ποια η διαφορά της βίας που ασκεί η χρυσή αυγή με τη βία που θα ήθελαν να ασκήσουν οι πολίτες σε βάρος των πολιτικών με τις "κρεμάλες στο σύνταγμα" ή που ασκούσαν πετώντας γιαούρτια στους πολιτικούς;

Ας ξεκινήσουμε από την πρώτη τρανταχτή διαφορά: Η βία των μεν ασκήθηκε. Πλήθος μεταναστών ξυλοκοπήθηκε, κάποιοι εκ των οποίων πέθαναν ή έμειναν ανάπηροι. Η βία των δε δεν ασκήθηκε. Δε στήθηκαν κρεμάλες στο σύνταγμα. Και -δεν ξέρω για σας, προσωπικά θα προτιμούσα να μου πετάξουν ένα ψυγείο γιαούρτια παρά να με ξυλοκοπήσουν/μαχαιρώσουν. Για κάποιους που δεν το καταλαβαίνουν: Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, όχι για λερωμένα κοστούμια. Αυτό ίσως λέει πολλά, σίγουρα λέει ένα: Αφενός οι "δε" δεν έχουν τη βία στο τσεπάκι**, αφετέρου δεν έχουν παραβιάσει το νόμο (η επίκληση ενός εγκλήματος δεν έχει καμία σχέση με την άσκηση του).

Και πάμε τώρα στο πιο βασικό. Η βία του φασισμού (του ορίτζιναλ) είναι τυφλή και στρέφεται προς πλατιές μάζες ανθρώπων οι οποίοι δεν είναι απαραίτητα όλοι ένοχοι. Έχει ως βάση τη φυλετική διαφορά, την οικονομική στην ουσία (σ.σ. μόνο φουκαράδες έπεφταν θύματα αυτής της βίας, ουδέποτε κάποιος πλούσιος και ισχυρός). Οι φασίστες της χ.α. δε στράφηκαν συγκεκριμένα εναντίον κάποιων ανθρώπων: Στράφηκαν εναντίον πλήθους ανθρώπων που είχαν διαφορετική καταγωγή. Δεν ξεχώριζαν "καλούς και κακούς". Στα πρότυπα του ιδεολογικού προγόνου τους, του Χίτλερ, που μάζευε στα στρατόπεδα και εξόντωνε Εβραίους, Τσιγγάνους, Ομοφυλόφιλους και είχε μεγάλη "εκτίμηση" στους μαύρους. Συνεπώς η άσκηση της βίας δεν είχε ως κριτήριο τις πράξεις ενός ανθρώπου, αλλά ένα φυσικό χαρακτηριστικό του. Πείτε μου, με ποια ακριβώς "ηθική" είναι σύμφωνη μια τέτοια άποψη;

...κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις "κρεμάλες" στο Σύνταγμα. Για να μην παρεξηγηθώ, διαφωνώ και με την ηθική αυτής της πρακτικής, και με το αποτέλεσμα της. Η διαφορά; Στρέφεται κατά ανθρώπων όχι για κάποιο χαρακτηριστικό τους, όχι για τις ιδέες τους, αλλά για τις πράξεις τους. Ακριβώς όπως λειτουργεί και το δικαστικό μας σύστημα: Δε διώκεται κανείς για την σκέψη του (οργουελική περίπτωση) αλλά για τις δράσεις του.

Ως εκ τούτου, το μόνο κοινό που έχουν οι φασίστες και οι όποιοι "αγανακτισμένοι" είναι ότι θέλουν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους***. Κι εκεί σταματάει η κοινή πορεία τους, γιατί ο στόχος τους είναι τελείως διαφορετικός....

...και ερχόμαστε στο ερώτημα φετίχ: "Καταδικάζετε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται;" με την εξίσωση της βίας του φασίστα και της "βίας" οποιουδήποτε αντιδρά (πχ απεργία, κλείσιμο δρόμου, γιαούρτι κοκ).

Κατ' αρχάς το ερώτημα είναι υποκριτικό και από τη στιγμή που το εκφέρει κάποιος μου δημιουργεί αυτόματα καχυποψία: Υπάρχει κάποιος (σ.σ. εκτός από τον Ιησού Χριστό) που όντως καταδικάζει τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται - δηλαδή είναι κατά της βίας, ανεξαρτήτως των λόγων που την προκαλούν;

Παραδείγματος χάρη: Οι επαναστάτες του 1821 άσκησαν βία; Άσκησαν. Την καταδικάζεις;

• Ναι: Τότε διαφωνείς με την επανάσταση του 1821 (σ.σ. και γενικώς με όλες τις ...επαναστάσεις). 
• Δεν την καταδικάζεις γιατί αυτή η βία είχε κάποιους λόγους που ασκήθηκε; Ωπ!!! Άρα δεν καταδικάζεις τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται, εξετάζεις τους λόγους για τους οποίους ασκείται! 

Φάουλ το ερώτημα εξ' αρχής.

Καταλήγουμε λοιπόν -για να κλείσουμε, στο εξής συμπέρασμα: Η βία από μόνη της είναι για τους ανθρώπους η έσχατη λύση (και κάποιοι μάλιστα δε φτάνουν ποτέ σε αυτήν). Συνεπώς πρέπει να κοιτάξεις το πλαίσιο πριν πεις "Φασισμός!"
Και το κυριότερο όλων, είναι ο στόχος: Τυφλή βία; Βία κατά ιδεολογιών, γενετικών χαρακτηριστικών; Ή βία κατά ανθρώπων που άσκησαν συγκεκριμένες πράξεις; Φασισμός η χρυσή αυγή; Φασισμός το γιαούρτι; Φασισμός η επανάσταση του 1821; Κάτι δεν πάει καλά...

Εν κατακλείδι, για να εκφράσω και την προσωπική μου άποψη: δε μου αρέσει η βία. Δε θέλω γιαούρτια. Θέλω οι άνθρωποι αυτοί να μην ξαναπάρουν ψήφο. Δε θέλω κρεμάλες στο σύνταγμα. Θέλω οι άνθρωποι αυτοί να λογοδοτήσουν ενώπιον της δικαιοσύνης. Δε θέλω αίμα. Θα ήθελα μια καλύτερη κοινωνία.

Το ό,τι δε μου αρέσει κάτι ως πρακτική, όμως, δεν πρέπει να με εμποδίζει από το να ξεχωρίζω τα κίνητρα και το πλαίσιο της κάθε πράξης.


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Υστερόγραφα και υποσημειώσεις:

* Το ερώτημα "πως γίνεται να είσαι εθνικιστής, να θέτεις ως κυρίαρχη αξία την πατρίδα σου και ταυτόχρονα να υμνείς το φυσικό εχθρό της πριν από 70 χρόνια που έκανε θηριωδίες και σκότωσε προγόνους σου" το αφήνω να το απαντήσουν αυτοί που το πιστεύουν. Για μένα είναι η πλήρης αντίφαση και δεν επιδέχεται εξήγησης.

**Και με τις τρομοκρατικές οργανώσεις και τα τυφλά χτυπήματα σε αστυνομικά τμήματα; Τα καταδικάζεις; Συμφωνείς με αυτά;
Κατ' αρχάς, έχουν αποτέλεσμα; Κάνουν την κοινωνία μας καλύτερη; ΟΧΙ. Στρέφονται κατά συγκεκριμένων ανθρώπων; Εκδικούνται μια ιδιότητα που μπορεί να συμπεριλαμβάνει ενόχους, συμπεριλαμβάνει όμως και αθώους (θύματα). Άρα είναι φασισμός; ΟΧΙ. Είναι "λάθος". Κατά τη γνώμη  μου. Είναι "κακό". Το ότι είναι κακό, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και φασιστικό. Και τέλος, είναι κρυφές οργανώσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν είναι -και δεν επιδιώκουν να είναι, λαοφιλή και ανοιχτά κινήματα.

***Το αν ο πολίτης πρέπει να παίρνει το νόμο στα χέρια του, ακόμη κι ως μέλος ενός κινήματος, είναι μια τεράστια συζήτηση από μόνο του.

Είσαι τόσο κτήνος;

Το μυαλό μου βρίσκεται σε αταξία, όπως είχε γίνει και την προηγούμενη φορά που είχε συντελεστεί μια "δολοφονία" με ηθικό αυτουργό την κοινωνία και την κατάσταση της.

Ο δράστης ήταν μέλος της Χρυσής Αυγής. Η "επίσημη" Χρυσή Αυγή λέει σε ελεύθερη απόδοση των δηλώσεων των μεγαλοστελεχών της ότι "δε φταίμε εμείς για το τι κάνει ο καθένας και που δηλώνει ότι ανήκει". Έχει σημασία; Όταν έχεις μία οργάνωση που προάγει το μίσος και τη βία, αυτά τα φαινόμενα δεν είναι αναμενόμενα; 


Ό,τι και να ισχύει, η δολοφονία έχει ως υπόβαθρο την άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα. Αυτό πρέπει να το αποδεχτούμε, ό,τι σκέψεις κι αν κάνουμε πέρα από αυτό.

Δεν είπαμε ότι η δολοφονία έγινε με διαταγή του Μιχαλολιάκου, του Κασιδιάρη ή του Παππά. Δεν ξέρουμε τι λένε στις οργανώσεις και τις συγκεντρώσεις τους, ούτε την πραγματική "επίσημη" γραμμή τους. Στα κανάλια λένε ότι δεν κάνουν τέτοια. Στους δρόμους βλέπουμε άλλα. Άρα ή το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι (τους) ή τα ψαροκόκκαλα κάνουν του κεφαλιού τους. Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του, το αποτέλεσμα μια φορά είναι το ίδιο. Επιθέσεις σε αδυνάμους, μαχαιρώματα μεταναστών, τώρα φόνος ενός αντιφασίστα. Αν είσαι όντως κατά τέτοιων ενεργειών όπως από το πρωί διατυμπανίζουν, "καθαρίζεις" την οργάνωση σου (είναι και ...στρατιωτικής πειθαρχίας, πανάθεμα τη) αλλιώς είσαι υπεύθυνος για οποιοδήποτε έγκλημα κάνει το κάθε μέλος -ειδικά στο όνομα της άρρωστης ιδεολογίας σας. Να μας λείπουν τα κροκοδείλια δάκρυα σας.

Υπεύθυνοι γι' αυτό είμαστε όλοι. Πρώτοι απ' όλους, αυτοί που το υποστηρίζουν, εμπράκτως (από την απλή ψήφο ως τη συμμετοχή σε μια εγκληματική οργάνωση). Μετά, αυτοί που προσπαθούν να το αποτρέψουν και δεν τα καταφέρνουν.

Πάνω απ' όλα όμως, η πλειοψηφία, οι "νοικοκυραίοι". Αυτοί που νομίζουν πως ζουν σε μια παράλληλη κοινωνία, που τα προβλήματα είναι "δίπλα" μας αλλά όχι έστω και εμμέσως δικά μας.

Τι έκανες εσύ, απλέ άνθρωπε, για να μην ανέχεσαι το υπόβαθρο κάποιος να πιάσει το μαχαίρι και να δολοφονήσει έναν συνάνθρωπο σου;

Κάποιοι απλά αδιαφορούν. Δεν προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα (το οικονομικό, κοινωνικό κατά βάση) γιατί μένουν στο προσωπικό.

Άλλοι, που είναι πολλοί, είναι πάρα πολλοί που νοσταλγούν το Χίτλερ, έδωσαν πολιτική δύναμη στην οργάνωση που υποθάλπει στην καλύτερη, υποστηρίζει το πιθανότερο, οδηγεί στη χειρότερη, αυτές τις πράξεις.

Έχει συντελεστεί ένα έγκλημα στην Ελλάδα (και τον υπόλοιπο κόσμο...) τα τελευταία χρόνια. Μια βασική μέθοδος της εγκληματολογίας για να "βρεις τον ένοχο" είναι ο δρόμος του κέρδους. Ποιος έχει τα χρήματα και την εξουσία στην ελλάδα; Οι μετανάστες στο δρόμο ή οι αντιφασίστες σαν το παλικάρι που σκότωσαν χτες;

Μισείς τους μετανάστες. Μισείς τους διαφορετικούς. Μισείς το "σύστημα" που σε έχει φέρει σε αυτό το σημείο, καταλήγεις όμως να μισείς οποιονδήποτε είναι πιο ανίσχυρος από σένα και ποτέ αυτόν που είναι πιο ισχυρός. Η πιο ...αξιοσημείωτη ενέργεια μέλους της Χρυσής Αυγής εναντίον του "συστήματος" ήταν ο Παππάς που κατούρησε στην είσοδο του Μέγκα (πολιτική πράξη, αν μη τι άλλο). Καταλήγεις να μισείς και να σου φταίει η αριστερά για όλα τα στραβά του κόσμου (από τους αντάρτες εναντίον της κατοχή ή τους φοιτητές του πολυτεχνείου, ως τους συνδικαλιστές) που όμως ποτέ δεν κυβέρνησε!

Σκέψου ρε βλάκα. Ποιον δολοφονούν αυτές οι πρακτικές; Αυτόν που σε καταπιέζει; Όχι! Δολοφονούν είτε αυτόν που είναι σε χειρότερη θέση από σένα (μετανάστες) ή αυτούς που στέκονται απέναντι τους και προσπαθούν (με διαφορετικό; με λάθος τρόπο?) για να γίνει κάτι καλύτερο για όλους! Το δολοφόνο αυτών των ανθρώπων, αυτό το χέρι οπλίζεις.

Τώρα ξανασκέψου ρε βλάκα. Εκτός από το ό,τι δεν προωθείς τη λύση μιας κατάστασης αλλά το βαθύτερο πρόβλημα, εξελίσσεις με τη στάση σου τα οικονομικά προβλήματα σε βία και εγκλήματα, σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα...  

Αυτό θες;

...αυτός που στέκεται απέναντι σου τι πρέπει να κάνει; Προσπαθεί να σου εξηγήσει κάποια πράγματα, να καταλάβεις ότι τελικά είστε στην ίδια μοίρα και να σταθείτε δίπλα. Αν εσύ δεν πείθεσαι και επιμένεις σε συμπεριφορές που υποθάλπουν δολοφονίες, θα θέλει μετά να σου σπάσει το κεφάλι. Και θα σου το σπάσει. Ίσως σπάσεις κι εσύ το δικό του, παρότι καλά καλά δε θα ξέρεις το γιατί.

...και έφτασε ο εμφύλιος! Μην ξεχνάς. Οποτεδήποτε και οπουδήποτε ανέβαιναν φασιστικές ιδεολογίες, ακολουθούσε ο θάνατος. Αυτό θέλεις; Είσαι άρρωστος. Να ξέρεις όμως ότι αυτός ο θάνατος πιθανότατα συμπεριλαμβάνει και τη δική σου ζωή. Αλλά και των ανθρώπων που δεν τον θέλουν και είναι πολύ πιο αθώοι από σένα.

Σε περιόδους κρίσης, κανείς δεν είναι αθώος. Και όπως έλεγε ο Δάντης, «Το πιο βαθύ καζάνι της Κόλασης φυλάγεται γι’ αυτόν που σε περιόδους κρίσης αποφεύγει να επιλέξει στρατόπεδο»

Και τέλος, αν όλα αυτά σου φαίνονται αδιάφορα, όπως είχα ποστάρει και την άλλη φορά το έπος του Χατζηδάκι, όταν το Τέρας πάψει να σε τρομάζει, μοιάζεις με το Τέρας.

Ό,τι δε μπορείς να διορθώσεις, σκότωσε το

Έκλεισε η ΕΡΤ. Οκ.

Γιατί ήταν σπάταλη. Γιατί διορίστηκαν τα ...δικά μας τα παιδιά. Γιατί ήταν μια μαύρη τρύπα για το δημόσιο (πολύτιμο) χρήμα. Γιατί οι έλληνες αποφάσισαν πως ...δε θέλουν δημόσια τηλεόραση. Γιατί αλλού τα έχουμε περισσότερη ανάγκη τα χρήματα.



Να τα πάρουμε ένα ένα. Θέλουν οι έλληνες δημόσια τηλεόραση; Δημόσια. Όχι κρατική. Θέλουν; Πραγματικά κανείς δεν ξέρει. Και πως να ξέρει, όταν ξαφνικά κλείνει χωρίς καν να περάσει από τη βουλή;

Εδώ δεν ξέρω εγώ ο ίδιος αν θέλω. Υπήρξε εποχή που έδινα τα χρήματα μου κι εγώ στο λογαριασμό της ΔΕΗ υπέρ της ερτ, χωρίς να έχω καν ...τηλεόραση! Τέλος πάντων, επ' αυτού καλύτερα να τοποθετηθούν αυτοί που πραγματικά τους ενδιαφέρει η τηλεόραση. Το έκαναν όμως;

Διορίστηκαν "δικά μας παιδιά"; Διορίστηκαν. Φαντάζομαι. Ποιος τους διόρισε; Στην κυβέρνηση συμμετέχουν οι ...τέως κυβερνήσεις. Άρα τι; Οι ίδιοι...αναγνώρισαν το λάθος τους και διώχνουν τους ...δικούς τους; Δεν έτυχε να ακούσω κάποιον απολογητικό λόγο - όχι πως τον έχω κι ανάγκη. Το μόνο που ξέρω είναι ότι αν κάποιος είναι η αιτία του προβλήματος, ε όχι, δεν τον εμπιστεύομαι ούτε για τη λύση.

Μα έφτασε το πράγμα στο μη άλλο. Άρα δεν είναι θέμα ορθής πολιτικής, ούτε θέμα βούλησης. Είναι θέμα "λαμογιάρω ως εκεί που με παίρνει". Κι αυτόν εσύ το θες για κυβέρνηση; Οκ...

Γινόταν σπατάλη; Γινόταν. Φαντάζομαι. Ο υπεύθυνος υπουργός, που έλεγε άλλα πριν γίνει υπουργός, έχει ένα έργο: Έχει 3 τηλεοπτικούς σταθμούς, πέντε ραδιοφωνικούς και 2.600 εργαζόμενους. Να τους κάνει να δουλέψουν σωστά. Αυτός ο υπουργός, αυτή η κυβέρνηση, ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 2.600 ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΤΤΟΥΣ. Δε μπορεί να ξεχωρίσει το στάχυ από την ήρα και αυτός είναι ο άνθρωπος που θα δώσει τη ...λύση; Αυτός θα κρίνει κατ' επέκταση τι πρέπει να κάνει όλος ο δημόσιος τομέας, τι πρέπει να κάνει το κράτος; Με τη λογική "ό,τι δε μπορώ να ελέγξω, το καταργώ"? Άκου τύπε, είσαι κυβέρνηση. Αν δε μπορείς να ελέγξεις, πήγαινε σπίτι σου. Ή στον αγύριστο. Αυτοί θα βρουν τρόπο να πάνε τα χρήματα σε ...καλή μεριά; Τόσο χαζός είσαι;

Έχουν γίνει σπατάλες στη ΔΕΗ; Έχουν. Να κλείσει η ΔΕΗ και να ανοίξει το Σεπτέμβρη με άλλο καθεστώς. Έχουν γίνει σπατάλες στα δημόσια έργα; Να μην έχουμε δρόμους.

Η κυβέρνηση κάνει τη δουλειά της. Εσύ, πολίτη, λες "γίνεται κακοδιαχείριση, να κλείσει" αντί να απαιτήσεις να γίνει ορθή διαχείριση; Με την ίδια λογική, περιμένεις το οποιοδήποτε έργο από την κυβέρνηση που το μόνο που κάνει είναι να ...περικόπτει αντί να δημιουργεί, γιατί αν κατασκευάσει θα ...φαγωθούν λεφτά; Είναι ανίκανος να δημιουργήσει ή να διατηρήσει χωρίς σπατάλη, δηλώνει ανίκανος να διαχειριστεί οποιοδήποτε ποσό χρήματος αλλά εσύ τον εμπιστεύεσαι να ...κόψει και να ράψει; ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ.

Δε με νοιάζει που κόψαν την ΕΡΤ. Το μπάσκετ μόνο θα μου λείψει. Σχεδόν δε με νοιάζει και που την έκοψαν με αυτό τον πραξικοπηματικό τρόπο, το χώνεψα στην πορεία. Αλλά με νοιάζει που ως εκεί σου κόβει και το μόνο που ξέρεις είναι "κακοδιαχείριση άρα κατάργηση". Είσαι τέτοιου επιπέδου που αξίζει να γυρίσεις στα σπήλαια, γιατί αν χτίσεις σπίτι θα σου πάρει μίζα ο πολεοδόμος και θα σε κλέψει ο μπετατζής. Ως εκεί φτάνει και η αντίληψη και η ηθική σου.

ΥΓ. Ήταν η ΕΡΤ ή δεν ήταν μέσο κρατικής προπαγάνδας; Άρα έκλεισε το κράτος το κύριο μέσο προπαγάνδας του. Κάνε το συλλογισμό ως το τέλος.
Άρα εγώ που είμαι κατά της κρατικής προπαγάνδας, να χαίρομαι. Γιατί αυτά που έμειναν κάνουν ...άλλη προπαγάνδα και όχι κρατική. Βρες το λάθος.

Όχι?

Σήμερα λέω να κάνω κάτι που γενικώς αποφεύγω - να γράψω για ένα θέμα το οποίο δεν το κατέχω σε βάθος. Θα ήθελα όμως να καταγράψω μερικές σκέψεις μου, μετά από καιρό.

Ξεκινάω με ένα διάλογο (από μνήμης) από καρέ του Αρκά (Ισοβίτης) που μου ήρθε κατευθείαν στο μυαλό μόλις διάβασα τη σημερινή ειδησεογραφία, με έναν κρατούμενο που αποφυλακίζεται και απευθύνεται για τελευταία φορά στο δεσμοφύλακα:

Κρατούμενος: Ξέρεις τι μου έλειψε τόσα χρόνια στη φυλακή;
Δεσμοφύλακας: Ξέρω γω...Οι γυναίκες;
Κρ.: Όχι
Δεσμ: Το ποτό;
Κρ.: Όχι
Δεσμ.: Το σπίτι σου;
Κρ.: Όχι
Δεσμ.: Ε τότε τι?!
Κρ.: Το δικαίωμα να λέω όχι.

Ξέρω ότι δεν είναι από τα "αστεία" του Αρκά, αλλά συμπυκνώνει ακριβώς τις σκέψεις που έκανα όταν έμαθα ότι η Κύπρος (σ.σ. η Βουλή) είπε "όχι" στην πρόταση για το "κούρεμα" των τραπεζικών καταθέσεων.

Προσωπικά δε θέλω να πάρω θέση για το αν θεωρώ την απόφαση "σωστή" ή "λάθος". Πρώτον, γιατί δεν το έχω μελετήσει ιδιαίτερα το θέμα. Κι αν για την Ευρώπη ξέρω εκ των πραγμάτων πολλά πράγματα, για το "αντίπαλο δέος" της υπόθεσης και τις επενδύσεις του στην περιοχή, δεν ξέρω τίποτα. Δεύτερον, γιατί είναι ένα θέμα που αφορά άλλο κράτος και σε κάθε περίπτωση τα πράγματα τα βλέπεις πιο αποστασιοποιημένα. Μπορεί να έχεις πιο ψύχραιμη κρίση, αλλά είσαι έξω από το χορό. Και προτιμώ να γράψω από εκεί.

Θέλω μόνο να παραθέσω μερικές σκέψεις, με σχετικά "μαθηματικό" τρόπο για να ξέρω τι μου γίνεται.

Όποιος θέλει να διαβάσει το παρακάτω με την αντίστοιχη δική μου μουσική υπόκρουση, κάνει link στο σύνδεσμο Iron Maiden - Strange World και το αφήνει να παίξει στο διπλανό παράθυρο - μην τρομάζετε, είναι κατάλληλο για όλους, ήπιο, μελωδικό και με ωραίο στίχο.

Συνεχίζω με την κρίσιμη ερώτηση:
Πρέπει να κάνεις "περικοπές" για να "σώσεις την οικονομία σου";

• Αν η απάντηση είναι "όχι", τότε είσαι ξεκάθαρος στο τι πρέπει να κάνεις και κοιτάς τις εναλλακτικές σου.
• Αν η απάντηση είναι "ναι", τότε πρέπει να απαντήσεις σε μια σειρά ερωτήματα: Τι περικοπές. Σε ποιους. Και ποια "οικονομία" θα σώσεις. Και τέλος, σώζεις την ...οικονομία ή τους ανθρώπους; Δεν πάνε πάντα μαζί αυτά.

Αφήνω πάλι την προσωπική μου άποψη στην άκρη, και δέχομαι την άποψη "ναι" ως την άποψη των Κυπρίων, δεδομένης της επιλογής τους στις αντίστοιχες εκλογές, την προσφυγή τους σε μηχανισμό στήριξης κοκ.

Κατόπιν έχουμε μια πρόταση σοκ: Φορολογία στις τραπεζικές καταθέσεις. Μισό λεπτό. Θέλεις να μου πεις ότι "σοκαρίστηκες" επειδή αποφάσισαν να πάρουν ένα ποσοστό (μικρό ή μεγάλο) από αυτούς που έχουν χρήματα? (οποιαδήποτε ομοιότητα με καταστάσεις που έγινε ακριβώς το αντίθετο - δηλαδή από αυτούς που δεν έχουν, είναι εντελώς συμπτωματική).

Συνειδητοποιείς ότι όσοι έχουν μεγάλες καταθέσεις θα "σηκώσουν" το βάρος ενώ όσοι έχουν μικρές ή καθόλου δε θα επηρεαστούν παρά ελάχιστα; Κάπου εδώ αρχίζεις και αναρωτιέσαι για το "ναι" που απάντησες στην προηγούμενη ερώτηση. Αλλά δεν το βάζεις κάτω, επιμένεις στο "ναι" γιατί "δε γίνεται αλλιώς".

Όμως το μέτρο το βρίσκεις λάθος, γιατί εκτός από το προσωπικό σου συμφέρον και τις καταθέσεις σου (σ.σ. μπορεί κάποιος να μην το συνεκτιμά καν αυτό), ισχυρίζεσαι ότι το πλήγμα στην οικονομία θα είναι μεγάλο γιατί θα πληγεί η αξιοπιστία στο τραπεζικό σύστημα (sic). Η οικονομία σου ζει σε μεγάλο βαθμό από ξένες επενδύσεις, αν αυτές πληγούν σε μεγάλο βαθμό (σ.σ. για αυτές το χτύπημα από το "κούρεμα" θα ήταν όντως μεγάλο) πιστεύεις πως μπορεί να καταρρεύσει.

Επανερχόμαστε πλαγιώς στο αρχικό ερώτημα: Θέλεις να σώσεις την οικονομία σου, προσφεύγεις σε ένα μηχανισμό στήριξης κι αυτός σου προτείνει κάτι που πιστεύεις πως θα την καταστρέψει. Βρες το λάθος (αν υπάρχει). Το αφήνουμε στην άκρη και επιστρέφουμε στο αρχικό σημείο για να κλείσουμε:

Δεν ξέρω αν είναι σωστή ή λάθος η απόφαση. Ξέρω όμως ότι ήταν απόφαση της Βουλής σύμφωνη με τη θέληση των ανθρώπων από κάτω. Μια τίμια απόφαση, μια αξιοπρεπής απόφαση. Μια θαραλλέα απόφαση. Το επέλεξα. Είχα τους λόγους μου, ας κάνω λάθος, αλλά το επέλεξα. Δεν εκβιάζομαι, δεν "υποκύπτω σε πιέσεις", παίρνω το "ρίσκο" μου κόντρα στους "σωτήρες" και κοιτάζω μπροστά. Όχι κάτω.

Ήταν λίγους μήνες πριν που χτυπούσα το κεφάλι μου στον τοίχο με την αντίστοιχη κατάσταση της Ελλάδας, τη μοιρολατρεία, το φόβο και την παντελή έλλειψη αξιοπρέπειας - και της "ηγεσίας" και του κόσμου. Ακόμα δεν έχω "ξεφύγει" από αυτά που έγραφα εδώ.

Φοβούνται, οι εταίροι, μήπως μας πληγώσουν...Πλήγωσε μας! Θα το αντέξουμε! Τουλάχιστον θα έχουμε το κεφάλι ψηλά...

Remember Tomorrow

Εις το επανιδείν

ΥΓ. Η μουσική υπόκρουση επηρεάστηκε από το θάνατο του Clive Burr, που παίζει drums στα παραπάνω κομμάτια.

ΥΓ2. If you are looking for the guilty you need only look into a mirror...

ΥΓ3. Αντίστοιχη "καταστροφή" θα είχε προκληθεί και με το προηγούμενο "όχι" των Κύπριων στο σχέδιο Ανάν. Δεν είναι ακριβώς της παρούσης, έχει μια αξία όμως να θυμηθεί κανείς τι έλεγε ο καθένας τότε...