Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Είσαι τόσο κτήνος;

Το μυαλό μου βρίσκεται σε αταξία, όπως είχε γίνει και την προηγούμενη φορά που είχε συντελεστεί μια "δολοφονία" με ηθικό αυτουργό την κοινωνία και την κατάσταση της.

Ο δράστης ήταν μέλος της Χρυσής Αυγής. Η "επίσημη" Χρυσή Αυγή λέει σε ελεύθερη απόδοση των δηλώσεων των μεγαλοστελεχών της ότι "δε φταίμε εμείς για το τι κάνει ο καθένας και που δηλώνει ότι ανήκει". Έχει σημασία; Όταν έχεις μία οργάνωση που προάγει το μίσος και τη βία, αυτά τα φαινόμενα δεν είναι αναμενόμενα; 


Ό,τι και να ισχύει, η δολοφονία έχει ως υπόβαθρο την άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα. Αυτό πρέπει να το αποδεχτούμε, ό,τι σκέψεις κι αν κάνουμε πέρα από αυτό.

Δεν είπαμε ότι η δολοφονία έγινε με διαταγή του Μιχαλολιάκου, του Κασιδιάρη ή του Παππά. Δεν ξέρουμε τι λένε στις οργανώσεις και τις συγκεντρώσεις τους, ούτε την πραγματική "επίσημη" γραμμή τους. Στα κανάλια λένε ότι δεν κάνουν τέτοια. Στους δρόμους βλέπουμε άλλα. Άρα ή το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι (τους) ή τα ψαροκόκκαλα κάνουν του κεφαλιού τους. Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του, το αποτέλεσμα μια φορά είναι το ίδιο. Επιθέσεις σε αδυνάμους, μαχαιρώματα μεταναστών, τώρα φόνος ενός αντιφασίστα. Αν είσαι όντως κατά τέτοιων ενεργειών όπως από το πρωί διατυμπανίζουν, "καθαρίζεις" την οργάνωση σου (είναι και ...στρατιωτικής πειθαρχίας, πανάθεμα τη) αλλιώς είσαι υπεύθυνος για οποιοδήποτε έγκλημα κάνει το κάθε μέλος -ειδικά στο όνομα της άρρωστης ιδεολογίας σας. Να μας λείπουν τα κροκοδείλια δάκρυα σας.

Υπεύθυνοι γι' αυτό είμαστε όλοι. Πρώτοι απ' όλους, αυτοί που το υποστηρίζουν, εμπράκτως (από την απλή ψήφο ως τη συμμετοχή σε μια εγκληματική οργάνωση). Μετά, αυτοί που προσπαθούν να το αποτρέψουν και δεν τα καταφέρνουν.

Πάνω απ' όλα όμως, η πλειοψηφία, οι "νοικοκυραίοι". Αυτοί που νομίζουν πως ζουν σε μια παράλληλη κοινωνία, που τα προβλήματα είναι "δίπλα" μας αλλά όχι έστω και εμμέσως δικά μας.


Τι έκανες εσύ, απλέ άνθρωπε, για να μην ανέχεσαι το υπόβαθρο κάποιος να πιάσει το μαχαίρι και να δολοφονήσει έναν συνάνθρωπο σου;

Κάποιοι απλά αδιαφορούν. Δεν προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα (το οικονομικό, κοινωνικό κατά βάση) γιατί μένουν στο προσωπικό.

Άλλοι, που είναι πολλοί, είναι πάρα πολλοί που νοσταλγούν το Χίτλερ, έδωσαν πολιτική δύναμη στην οργάνωση που υποθάλπει στην καλύτερη, υποστηρίζει το πιθανότερο, οδηγεί στη χειρότερη, αυτές τις πράξεις.

Έχει συντελεστεί ένα έγκλημα στην Ελλάδα (και τον υπόλοιπο κόσμο...) τα τελευταία χρόνια. Μια βασική μέθοδος της εγκληματολογίας για να "βρεις τον ένοχο" είναι ο δρόμος του κέρδους. Ποιος έχει τα χρήματα και την εξουσία στην ελλάδα; Οι μετανάστες στο δρόμο ή οι αντιφασίστες σαν το παλικάρι που σκότωσαν χτες;

Μισείς τους μετανάστες. Μισείς τους διαφορετικούς. Μισείς το "σύστημα" που σε έχει φέρει σε αυτό το σημείο, καταλήγεις όμως να μισείς οποιονδήποτε είναι πιο ανίσχυρος από σένα και ποτέ αυτόν που είναι πιο ισχυρός. Η πιο ...αξιοσημείωτη ενέργεια μέλους της Χρυσής Αυγής εναντίον του "συστήματος" ήταν ο Παππάς που κατούρησε στην είσοδο του Μέγκα (πολιτική πράξη, αν μη τι άλλο). Καταλήγεις να μισείς και να σου φταίει η αριστερά για όλα τα στραβά του κόσμου (από τους αντάρτες εναντίον της κατοχή ή τους φοιτητές του πολυτεχνείου, ως τους συνδικαλιστές) που όμως ποτέ δεν κυβέρνησε!

Σκέψου ρε βλάκα. Ποιον δολοφονούν αυτές οι πρακτικές; Αυτόν που σε καταπιέζει; Όχι! Δολοφονούν είτε αυτόν που είναι σε χειρότερη θέση από σένα (μετανάστες) ή αυτούς που στέκονται απέναντι τους και προσπαθούν (με διαφορετικό; με λάθος τρόπο?) για να γίνει κάτι καλύτερο για όλους! Το δολοφόνο αυτών των ανθρώπων, αυτό το χέρι οπλίζεις.

Τώρα ξανασκέψου ρε βλάκα. Εκτός από το ό,τι δεν προωθείς τη λύση μιας κατάστασης αλλά το βαθύτερο πρόβλημα, εξελίσσεις με τη στάση σου τα οικονομικά προβλήματα σε βία και εγκλήματα, σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα...  

Αυτό θες;

...αυτός που στέκεται απέναντι σου τι πρέπει να κάνει; Προσπαθεί να σου εξηγήσει κάποια πράγματα, να καταλάβεις ότι τελικά είστε στην ίδια μοίρα και να σταθείτε δίπλα. Αν εσύ δεν πείθεσαι και επιμένεις σε συμπεριφορές που υποθάλπουν δολοφονίες, θα θέλει μετά να σου σπάσει το κεφάλι. Και θα σου το σπάσει. Ίσως σπάσεις κι εσύ το δικό του, παρότι καλά καλά δε θα ξέρεις το γιατί.

...και έφτασε ο εμφύλιος! Μην ξεχνάς. Οποτεδήποτε και οπουδήποτε ανέβαιναν φασιστικές ιδεολογίες, ακολουθούσε ο θάνατος. Αυτό θέλεις; Είσαι άρρωστος. Να ξέρεις όμως ότι αυτός ο θάνατος πιθανότατα συμπεριλαμβάνει και τη δική σου ζωή. Αλλά και των ανθρώπων που δεν τον θέλουν και είναι πολύ πιο αθώοι από σένα.

Σε περιόδους κρίσης, κανείς δεν είναι αθώος. Και όπως έλεγε ο Δάντης, «Το πιο βαθύ καζάνι της Κόλασης φυλάγεται γι’ αυτόν που σε περιόδους κρίσης αποφεύγει να επιλέξει στρατόπεδο»

Και τέλος, αν όλα αυτά σου φαίνονται αδιάφορα, όπως είχα ποστάρει και την άλλη φορά το έπος του Χατζηδάκι, όταν το Τέρας πάψει να σε τρομάζει, μοιάζεις με το Τέρας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου