Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Reminder

Το blog παραμένει ανενεργό αυτό τον καιρό.

Κάτι η έλλειψη έμπνευσης του συγγραφέα (μη γελάτε), κάτι ότι δεν ξέρω τι να γράψω και με ποιο τρόπο (το ίδιο με το πρώτο, αλλά ήθελα να γράψω δύο λόγους για έμφαση), τους τελευταίους μήνες δεν υπάρχει νέα ανάρτηση.

Τυχόν σχόλια τα ελέγχω, παρόλ' αυτά. Σχετικά τακτικά (μπορώ να πω και δύο φορές τη μέρα, αφού ως τώρα δεν υπήρξε κανένα!)

Εις το επανιδείν
R

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός: 0-1

Δεν έγινε αθλητικό το blog - αν και μετά από όλο αυτό το διάστημα που μεσολαβησε, πολλά θα μπορούσε να περιμένει κανείς. Ούτε η σημερινή ανάρτηση έχει κάτι ιδιαίτερα καινοτόμο να τονίσει, απλά ισχυρίζεται το αυτονόητο, ως ενίσχυση των δύο προηγούμενων κειμένων για το Πανεπιστημιακό Άσυλο και τη βία (Μέρος Πρώτο και Μέρος Δεύτερο).

Στο ΟΑΚΑ, δηλαδή ένα μέρος γνωστό και ελεγχόμενο, έγιναν επιθέσεις κατά ανθρώπων (και όχι κατά ...υλικών). Ζημιές έγιναν, πολλοί άνθρωποι κινδύνευσαν, μια κοπέλα ακρωτηριάστηκε. Έχασε δύο δάχτυλα του χεριού της, επειδή κάποιοι ήθελαν να μετατρέψουν ένα γήπεδο σε κόλαση - το κατάφεραν. Ευτυχώς το τελικό ποδοσφαιρικό αποτέλεσμα δεν τους δικαίωσε γιατί τότε θα είχαμε και επιπλέον ...επιβράβευση.

Η κατάσταση μπορούσε να προβλεφθεί και δε χρειάζονταν πράκτορες της ΕΥΠ για να μάθουν τι ακριβώς θα γινόταν, ώστε να λάβουν τα μέτρα τους. Άρα ούτε το στοιχείο του αιφνιδιασμού υπάρχει.

Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού (δεν έχει σημασία, θα μπορούσαν να είναι και άλλης ομάδας, άλλωστε και του Ολυμπιακού παρόμοια συμπεριφορά είχαν σε αντίστοιχα παιχνίδια) ήταν οπλισμένοι σαν αστακοί. Τα "πυρομαχικά" που εκτοξεύτηκαν ήταν επίσης πάρα πολλά. Δεν άκουσα όμως να γίνεται λόγως για "γιάφκες", για "κρυφά μέρη απαραίτητα για τη φύλαξη τους", για "προμηθευτές", "ξένα κέντρα" κοκ.

Τέλος, ας ισχυριστώ και το προφανές. Στο ΟΑΚΑ δεν ισχύει κανένα Άσυλο.
Τα σχόλια δικά σας.
R